Οι άνδρες που ονειρεύονται να γίνουν πατέρας μπορεί να θέλουν να βεβαιωθούν ότι ζουν σε ένα μέρος με καλή ποιότητα αέρα. Μια νέα μελέτη διαπίστωσε μια σχέση μεταξύ της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του ανώμαλου σπέρματος, που πιθανώς οδηγεί σε στειρότητα. Η έρευνα, με επικεφαλής επιστήμονες από το κινεζικό πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, μελέτησε το σπέρμα 6,475 ανδρών που συμμετείχαν στην Ταϊβάν. Όλοι οι εθελοντές ήταν μεταξύ 15 και 49 ετών και συμμετείχαν σε ένα τυπικό πρόγραμμα ιατρικής εξέτασης μεταξύ 2001 και 2014.
Ο στόχος της έρευνας ήταν να διερευνήσει την επίδραση που έχει το PM2.5 - το μικρότερο και πιο επιβλαβές σωματίδιο στον αέρα - στην ποιότητα του σπέρματος. Το PM2.5 προκαλείται από οχήματα, σκόνη κατασκευής και καύση ξύλου.
Για να το προσδιορίσουν αυτό, οι επιστήμονες μελέτησαν πολλαπλά δείγματα σπέρματος από κάθε άνδρα, δημιουργώντας μέσους όρους τριών μηνών και δύο ετών. "Επειδή ένας κύκλος σπερματογένεσης είναι περίπου τρεις μήνες, υπολογίσαμε τη μέση συγκέντρωση τριών μηνών...για να αξιολογήσουμε τις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις. Υπολογίσαμε επίσης τη μέση συγκέντρωση δύο ετών...ως δείκτη μακροχρόνιας έκθεσης στα PM2.5 του περιβάλλοντος .1999 ατμοσφαιρική ρύπανση», έγραψαν οι ερευνητές. Σημείωσαν ότι η ποιότητα του σπέρματος «αξιολογήθηκε σύμφωνα με τις οδηγίες του ΠΟΥ (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) του XNUMX».
Οι επιστήμονες ταίριαξαν κάθε ημερομηνία δείγματος σπέρματος με αρχεία ποιότητας του αέρα γύρω από το σπίτι κάθε συμμετέχοντα κατά τη σχετική χρονική περίοδο. "Οι νοτιοδυτικές και μεσοανατολικές περιοχές [της Ταϊβάν] ήταν γενικά οι περισσότερο και λιγότερο βαριά μολυσμένες, αντίστοιχα. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες ζούσαν στη δυτική περιοχή με εμφανείς κλίσεις έκθεσης", έγραψαν οι ερευνητές.
Οι επιστήμονες βρήκαν τελικά μια ισχυρή σχέση μεταξύ της έκθεσης σε PM2.5 και του ανώμαλου μεγέθους και σχήματος σπέρματος. Σημείωσαν ότι κάθε αύξηση 5 μg / m3 σε μέσο όρο διετούς PM2.5 σχετίζεται με μείωση 1.29% στη φυσιολογική μορφολογία του σπέρματος και 26% αυξημένο κίνδυνο να βρεθεί στο κάτω 10% της φυσιολογικής μορφολογίας.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν, σύμφωνα με τους ερευνητές, «να οδηγήσουν σε σημαντικό αριθμό ζευγαριών με υπογονιμότητα». Σημείωσαν, ωστόσο, ότι δεν αξιολόγησαν πιθανά προβλήματα γονιμότητας των ανδρών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη μορφολογία του σπέρματός τους. «Ως εκ τούτου, δεν μπορούσαμε να αποκλείσουμε την πιθανή επίδραση των διαταραχών υπογονιμότητας για ορισμένους από τους συμμετέχοντες, αλλά δεν θα πρέπει να επηρεάσει τα συμπεράσματά μας, επειδή η έκθεση στα PM2.5 ήταν απίθανο να κατανεμηθεί διαφορετικά μεταξύ των γόνιμων και των υπογόνιμων συμμετεχόντων», έγραψαν.
Στο συμπέρασμά τους, οι ερευνητές υποστήριξαν παγκόσμιες στρατηγικές για τον μετριασμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης προκειμένου να βελτιωθεί η αναπαραγωγική υγεία. Ζήτησαν επίσης περαιτέρω μελέτες για το θέμα.
Η έρευνα ήταν δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMJ Open. Πιστεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη μελέτη που διερευνά τις επιπτώσεις στην ατμοσφαιρική ρύπανση από PM2.5 στην ποιότητα του σπέρματος.